-श्रीभक्त पौडेल
माफ गर्नु आमा
म हजुरले चाहेको जस्तो छोरो हुन सकिन
दोष केही छैन मात्सल्यतामा
न दोष पिताका बिर्यका
न दोष माताका डिम्बमा
न दोष कोखमा
न दोष जन्म मितीमा दोदोष
छन् त केवल म मा
म भित्र नै
मेरा सोचमा दोष छन्
मेरा बिचारमा दोष छन्
म नितान्त लठ्ठक निकम्मा भएँ
न घर सम्हाल्न सकेँ
न परिवार नै सम्हाल्न सकेँ
न आफुँ आफैंलाई सम्हाल्न सकें
केवल एक घर बनाउन चाहन्थ्यो ‘श्री’
परिवार भत्किसकेछ पत्तै पाएन उसले !
माफ गर्नु आमा
म हजुरले चाहेको जस्तो छोरो हुन सकिन
न केही कमाउन सक्यो
न कतै रमाउन सक्यो
भयो सदा फिरेन्ते नै
न डेरा जमाउन सक्यो !
एती टुटेको छ कि तपाईंको छोरो
कति फुटेको छ कि तपाईंको छोरो
लाचारहरुले पछारेका छन्
बिचारहरुले थचारेका छन्
अपाङ्ग बन्यो तपाईंको छोरो
सपाङ्गका रहोबरमा !
माफ गर्नुस् आमा
यो जुनिमा
हजुरको दुधको मानितो
कोखको ईज्जत
काखको सम्मान राख्न सकिन ।
